อาลัย มงคล อุทก

9.22.2018

 





พี่หว่องที่รักของเราไปเสียแล้ว
พวกเราโคตรคิดถึงพี่เลย เหลือไว้แต่เสียง
อันทรงพลัง
พี่หว่องไม่ลังเล เมื่อไปขอให้แต่ง
และขับร้องเพลงที่ใช้คำจาก แม็คเบ็ธ
ของวิลเลียม เชคสเปียร์ :

“อนิจจา บ้านเมืองน่าเวทนา
เจ้าแทบไม่กล้ารู้จักตัวเอง
มิอาจเรียกว่าแผ่นดินแม่
แต่เป็นหลุมศพของเรา”

แล้วพี่หว่องก็ทำได้เกินความคาดหมาย
เสียงร้าวลึกอันทรงพลังของพี่หว่องเป็นเสียงในฝัน
ที่เราอยากฟัง ราวตัวแทน เสียงคร่ำครวญของแผ่นดิน
ที่เราสมควรได้ยินในยามวิกฤตเช่นนี้

พี่หว่องของเราจากไปเสียแล้ว เช่นเดียวกับ
แม่มดน้าหนิ่ง +เมฆดับ หมอวิลลี่ เพื่อนร่วมงาน
ผู้เป็นที่รักของเรา โดยที่ผลงานเลิศของเขาเหล่านี้ยังคงถูกแบน
เขาไม่เคยได้ชื่นชมวันแห่งเสรีภาพ
ของ เชคสเปียร์ต้องตาย หนังของเราที่ติดคุก
มานานกว่า 6 ปีแล้ว โทษฐานที่เป็นภัยต่อความมั่นคงของชาติ

พี่หว่องเป็นพี่ที่น่ารักที่สุด จริงใจเสมอ
นิ่ง และไม่เคยตัดสินใคร
ขอบคุณสำหรับเพลง อนิจจา
ขอบคุณสำหรับความรัก ความอบอุ่น
และความดีของพี่ ซึ่งแม่งโคตรดีจริงๆ



รักพี่มากๆ
ผู้กำกับ + ทีมงาน เชคสเปียร์ต้องตาย

15 กย. 61, กทม.




0 comments: